2300 km en het is koud
Door: Gerda en Teun ook
Blijf op de hoogte en volg Gerda en Teun
08 Maart 2011 | Verenigde Staten, Pensacola
Hallo allemaal,
Even wat vragen beantwoorden: we horen zo af en toe wel wat van de problemen in het midden oosten, maar niet veel. We hebben een piepklein PCtje en als we bij programma gemist het journaal willen zien, is hij alleen maar bezig met : in buffer zetten. En dan zie je weer 10 seconden. Nogmaals heel leuk alle reacties en we zien dat onze fanclub steeds groter wordt.
We hebben nu 2300 km gefietst en nog geen lekke banden of andere pech gehad. We hebben een rustdag in het Big Lagoon State Park in Gulf Beach bij Pensacola. Nog ongeveer 25 km door Florida en dan gaan we eindelijk naar een andere Staat: Alabama. Ik zal in het kort wat vertellen over de afgelopen dagen.
We kwamen door Greenville, daar staat een standbeeld van Ray Charles, die heeft zijn jeugd hier doorgebracht. Er wonen hier veel zwarte mensen. We kwamen die dag terecht op een Koa camping. We moesten wel 26 dollar betalen, maar daar zat de tax dan weer bij in. En straks om 3 uur (we waren hier om 2 uur), koffie met brownies en cake en ‘s morgens ontbijt.
Het ontbijt werd door Rick klaargemaakt, hij bakte Belgian Waffles, zooitje boter en stroop erover, een koek, jus d ‘orange, koffie, Bulgaarse yoghurt, ach, en zo wordt de dure camping opeens een goedkope camping.
Bij Tallahassee was het Silver lake state park en op de site stond dat er ook kampeergelegeheid was, alleen met koude douche. Het natuurpark hadden we dankzij de GPS zo gevonden, waar 2 rangsters (vrouwelijke rangers)in een golfkarretje zeiden dat wij bij de dagrecreatie niet mochten kamperen. We moesten terug en linksaf een zandpad op en dan de 2e linksaf en dan kwam je bij Moor Lake. Het zandpad was erg zanderig en ik kreeg af en toe mijn fiets niet vooruit. Toen we eenmaal bij het meer kwamen was het prachtig. Vlakbij het meer onze tent opgezet. Die nacht heeft het gegoten. Eerst werden we wakker van het knagen aan ons afval, daarna van de regen, omdat we onder bomen stonden leek het wel erger dan dat het was. Om 6 uur kwam een auto, gelukkig het waren gewoon vissers.
Op 1 maart gingen we over de brug over de Apalachicola River en passeerden we de tijdslijn, we moesten ons horloge een uur terugzetten. Het verschil met Nederland is nu 7 uur vroeger. We gaan naar de camping in het Three Rivers State park. Het inschrijven is al een gebeurtenis op zich. Het computersysteem van het Park was heel traag vandaag. Eerst probeerde Jane het: Wat is uw telefoonnummer? Nederland? Kon ze niet vinden. In welke staat ligt dat? Maar het invullen wilde niet lukken en als Wesley kwam dan zouden we wel kunnen betalen. 5 minuten later werden we geroepen, Wesley was er en wij weer naar het kantoortje. We konden wel betalen, en de rekening kregen we later, Toen Jane de rekening kwam brengen was het inmiddels al donker en struikelde ze over onze scheerlijnen!!! We hadden hier ook bezoek in onze tent van eekhoorntjes, ze hadden alle pinda's van Teun meegenomen, want schilletjes hebben we niet gevonden. Die bosbranden die we tegen komen, zijn gecontroleerde bosbranden, dat had ik geloof ik al verteld. Het kleine spul wordt dan verbrand, bij een echte brand zou dat kleine spul als aanmaakhoutjes fungeren. Ook hier zijn gecontroleerde bosbranden nog steeds aan het smeulen. We kwamen langs een waterpoel met een bord dat hier alligators waren. En overal hoor je hetzelfde: they donot bother you, if you donot bother them. Nou, dat zullen we dan maar geloven. Het is winter in Florida, een koude winter, is ons verteld, de bomen beginnen in bloei te komen, we zien bomen met witte bloesem en met paarse. We hebben geluk met de wind, we hebben al dagen windje mee. We fietsen langs de 90 en is soms druk en soms weer rustig. Op deze weg kwamen we een fietsend stel tegen, Bruce and Sue Gray. Bruce zei als eerste, jullie treffen het met de wind in de rug. Zij waren al lang onderweg. We hebben een kaartje gehad met hun website erop. “Home is where the bike is”, Bruce and Sue Gray.
De plekken op de campings zijn heel groot, standaard voorzien van een elektrische aansluiting (40 Amp), wateraansluiting, riolering en zijn vaak verhard, met grind, of van beton en dat allemaal voor ons tentje van 5 vierkante meter. Zaterdag 5 maart waren we in Holt en hier was de plaats helemaal van grind en geen haring is er in te krijgen. We hebben de tent aan het randje gezet, een hamer bij de buurman geleend. Toen de tent stond begon het te regenen. We hebben noodgedwongen in de tent moeten koken. We kwamen tot de ontdekking dat het water over het grondzeil liep, dweilen had geen zin, we staan in een plas. We hebben zoveel mogelijk spullen in onze waterdichte tassen gedaan en zijn maar in de slaaptent gekropen, hopende dat het goed gaat vannacht.
Het heeft regelmatig geregend vannacht, maar gelukkig was het water in de voortent al gauw gezakt en is niet verder gestegen, zodat toen we ‘s morgens opstonden, geen water meer in de voortent hadden. Het is ook veel frisser, ongeveer 44 F (ongeveer 5 C). maar ja, er was voorspeld dat het Sunny zou worden vandaag. De route liep weer over een treintracee en hier kwamen we een vrouw op de racefiets tegen, Joan, hele verhalen en die heeft ook ons adres van de blog. In Milton bij McDonald’s koffie gedronken en hier heeft Teun zijn lange fietsbroek en handschoenen aangedaan en hier ontmoeten wij Tucker.
We staan nu op de camping in het Big Lagoon State Park: De ranger had ons wel een mooie plek gegeven, maar je kon niet goed bij de electriciteit staan, en die hebben we tegenwoordig hard nodig, voor onze electrische lampen, pc, opladers, etc. (en als het zo doorgaat, ook een elektrisch kacheltje). We zijn dus verhuisd naar een andere, hele mooie, plek voor onze rustdag.
Anekdote:
De vrijwilliger op een StatePark, een hele aardige man, dik, zonder tanden, ongeveer 65 jaar, stond met Teun in de folder van het Park te kijken. Ze konden het beiden niet lezen,Teun zei: ik heb een bril nodig, de man: ja, ik ook, Teun zei: ik heb een bril nodig én ben een beetje doof, de man (terwijl hij zijn hand achter zijn oor plaatste): What??
Blijf reageren, See you, till the next time.
Gerda en Teun ook.
PS: Mijn haar begint weer wat te groeien.
Even wat vragen beantwoorden: we horen zo af en toe wel wat van de problemen in het midden oosten, maar niet veel. We hebben een piepklein PCtje en als we bij programma gemist het journaal willen zien, is hij alleen maar bezig met : in buffer zetten. En dan zie je weer 10 seconden. Nogmaals heel leuk alle reacties en we zien dat onze fanclub steeds groter wordt.
We hebben nu 2300 km gefietst en nog geen lekke banden of andere pech gehad. We hebben een rustdag in het Big Lagoon State Park in Gulf Beach bij Pensacola. Nog ongeveer 25 km door Florida en dan gaan we eindelijk naar een andere Staat: Alabama. Ik zal in het kort wat vertellen over de afgelopen dagen.
We kwamen door Greenville, daar staat een standbeeld van Ray Charles, die heeft zijn jeugd hier doorgebracht. Er wonen hier veel zwarte mensen. We kwamen die dag terecht op een Koa camping. We moesten wel 26 dollar betalen, maar daar zat de tax dan weer bij in. En straks om 3 uur (we waren hier om 2 uur), koffie met brownies en cake en ‘s morgens ontbijt.
Het ontbijt werd door Rick klaargemaakt, hij bakte Belgian Waffles, zooitje boter en stroop erover, een koek, jus d ‘orange, koffie, Bulgaarse yoghurt, ach, en zo wordt de dure camping opeens een goedkope camping.
Bij Tallahassee was het Silver lake state park en op de site stond dat er ook kampeergelegeheid was, alleen met koude douche. Het natuurpark hadden we dankzij de GPS zo gevonden, waar 2 rangsters (vrouwelijke rangers)in een golfkarretje zeiden dat wij bij de dagrecreatie niet mochten kamperen. We moesten terug en linksaf een zandpad op en dan de 2e linksaf en dan kwam je bij Moor Lake. Het zandpad was erg zanderig en ik kreeg af en toe mijn fiets niet vooruit. Toen we eenmaal bij het meer kwamen was het prachtig. Vlakbij het meer onze tent opgezet. Die nacht heeft het gegoten. Eerst werden we wakker van het knagen aan ons afval, daarna van de regen, omdat we onder bomen stonden leek het wel erger dan dat het was. Om 6 uur kwam een auto, gelukkig het waren gewoon vissers.
Op 1 maart gingen we over de brug over de Apalachicola River en passeerden we de tijdslijn, we moesten ons horloge een uur terugzetten. Het verschil met Nederland is nu 7 uur vroeger. We gaan naar de camping in het Three Rivers State park. Het inschrijven is al een gebeurtenis op zich. Het computersysteem van het Park was heel traag vandaag. Eerst probeerde Jane het: Wat is uw telefoonnummer? Nederland? Kon ze niet vinden. In welke staat ligt dat? Maar het invullen wilde niet lukken en als Wesley kwam dan zouden we wel kunnen betalen. 5 minuten later werden we geroepen, Wesley was er en wij weer naar het kantoortje. We konden wel betalen, en de rekening kregen we later, Toen Jane de rekening kwam brengen was het inmiddels al donker en struikelde ze over onze scheerlijnen!!! We hadden hier ook bezoek in onze tent van eekhoorntjes, ze hadden alle pinda's van Teun meegenomen, want schilletjes hebben we niet gevonden. Die bosbranden die we tegen komen, zijn gecontroleerde bosbranden, dat had ik geloof ik al verteld. Het kleine spul wordt dan verbrand, bij een echte brand zou dat kleine spul als aanmaakhoutjes fungeren. Ook hier zijn gecontroleerde bosbranden nog steeds aan het smeulen. We kwamen langs een waterpoel met een bord dat hier alligators waren. En overal hoor je hetzelfde: they donot bother you, if you donot bother them. Nou, dat zullen we dan maar geloven. Het is winter in Florida, een koude winter, is ons verteld, de bomen beginnen in bloei te komen, we zien bomen met witte bloesem en met paarse. We hebben geluk met de wind, we hebben al dagen windje mee. We fietsen langs de 90 en is soms druk en soms weer rustig. Op deze weg kwamen we een fietsend stel tegen, Bruce and Sue Gray. Bruce zei als eerste, jullie treffen het met de wind in de rug. Zij waren al lang onderweg. We hebben een kaartje gehad met hun website erop. “Home is where the bike is”, Bruce and Sue Gray.
De plekken op de campings zijn heel groot, standaard voorzien van een elektrische aansluiting (40 Amp), wateraansluiting, riolering en zijn vaak verhard, met grind, of van beton en dat allemaal voor ons tentje van 5 vierkante meter. Zaterdag 5 maart waren we in Holt en hier was de plaats helemaal van grind en geen haring is er in te krijgen. We hebben de tent aan het randje gezet, een hamer bij de buurman geleend. Toen de tent stond begon het te regenen. We hebben noodgedwongen in de tent moeten koken. We kwamen tot de ontdekking dat het water over het grondzeil liep, dweilen had geen zin, we staan in een plas. We hebben zoveel mogelijk spullen in onze waterdichte tassen gedaan en zijn maar in de slaaptent gekropen, hopende dat het goed gaat vannacht.
Het heeft regelmatig geregend vannacht, maar gelukkig was het water in de voortent al gauw gezakt en is niet verder gestegen, zodat toen we ‘s morgens opstonden, geen water meer in de voortent hadden. Het is ook veel frisser, ongeveer 44 F (ongeveer 5 C). maar ja, er was voorspeld dat het Sunny zou worden vandaag. De route liep weer over een treintracee en hier kwamen we een vrouw op de racefiets tegen, Joan, hele verhalen en die heeft ook ons adres van de blog. In Milton bij McDonald’s koffie gedronken en hier heeft Teun zijn lange fietsbroek en handschoenen aangedaan en hier ontmoeten wij Tucker.
We staan nu op de camping in het Big Lagoon State Park: De ranger had ons wel een mooie plek gegeven, maar je kon niet goed bij de electriciteit staan, en die hebben we tegenwoordig hard nodig, voor onze electrische lampen, pc, opladers, etc. (en als het zo doorgaat, ook een elektrisch kacheltje). We zijn dus verhuisd naar een andere, hele mooie, plek voor onze rustdag.
Anekdote:
De vrijwilliger op een StatePark, een hele aardige man, dik, zonder tanden, ongeveer 65 jaar, stond met Teun in de folder van het Park te kijken. Ze konden het beiden niet lezen,Teun zei: ik heb een bril nodig, de man: ja, ik ook, Teun zei: ik heb een bril nodig én ben een beetje doof, de man (terwijl hij zijn hand achter zijn oor plaatste): What??
Blijf reageren, See you, till the next time.
Gerda en Teun ook.
PS: Mijn haar begint weer wat te groeien.
-
08 Maart 2011 - 09:08
Hans En Rina:
Wij hopen voor jullie dat het weer gauw weer beter word dan ziet alles er mooier uit ,maar jullie laten door het weer toch niet jullie avontuur beinvloeden Wij hebben ook een klein avontuurtje gehad schoorsteenbrandje maar wel met twee brandweerauto,s politie en ambulance en alle buren kijken
niet echt leuk natuurlijk
groetjes en kus
Hans en Rina -
08 Maart 2011 - 10:07
Anneke:
Hallo
Leuk weer een stuk(je) van jullie belevenissen te lezen,Florida is echt groot(lang).Ik heb ook de site van Bruce en Sue bekeken ,hier staan jullie ook nog tussen op een foto met commentaar.
Liefs Truus en Anneke -
08 Maart 2011 - 18:34
Sandra:
Tjee nog steeds in Florida, schiet ook niet op he :) hahaha... Leuk om te lezen waar jullie allemaal komen en de verhalen te horen maar die verhalen over die Crocs niet geloven hoor.
Nou Gerda, ik houd je plaatsje warm vanavond !!!
XXX -
08 Maart 2011 - 20:26
Marcel Leeuwerink:
jammer dat het nat en koud is maar jullie belevenissen zijn leuk om te lezen. Laat teun ook zijn haar groeien dan zien we het verschil nog niet! Kusjes voor Gerda en handje voor Teun -
09 Maart 2011 - 09:08
Cilia:
Zie nu dat het 22 gr is en regent in Pensacola, maar waarschijnlijk zijn jullie alweer wat kilometers verder. De onlusten in het Midden Oosten krijgen jullie ook een klein beetje mee begrijp ik. In libyie is het heel erg onrustig, Kadafi is echt zijn eigen volk aan het vermoorden. Heel naar om dit steeds weer terug te zien op het journaal. Hopelijk komt daar gauw een einde aan. jammer voor jullie dat het nu regent enzo, kunnen jullie wel ergens een wasje doen op een camping? Wij gaan hier heel langzaam richting voorjaar en daar zijn we met z'n allen wel aan toe!
Leuke contacten maken jullie onderweg, leuk om zo met elkaar de wetenswaardigheden uit te wisselen.
Nou succes en de groetjes van Jan en Cilia -
10 Maart 2011 - 09:22
Bouke De Vos:
Beste familie Plugge,
Wij volgen al een paar weken met grote belangstelling jullie reis. Wij beginnen nl. volgende week ook aan een grote fietsreis in de VS, van Memphis naar Washington DC. (Voor wie meer wil weten, zoek op 'Fietsvosjes'). Van Memphis rijden we naar Jackson waar we een auto gaan huren om een rondje Louisiana te rijden. Het zou mooi zijn om elkaar te ontmoeten, maar ik denk dat jullie dat al verder zijn. We verwachten rond 3 april ergens bij Baton Rouge en Lafayette te zijn.
Paar vraagjes toch: Hoe hebben jullie die kaart aangemaakt? En rijden jullie routes van de ACA? Hoeveel km per dag kunnen jullie zo maken, op fietsdagen?
Heel veel succes en hartelijke groeten,
Bouke de Gé de Vos, Wageningen -
10 Maart 2011 - 14:51
Stefan,Nadja En Kids:
Hier fanclub Zwanenburg!
Goed om te horen hoe leuk, spannend en avontuurlijk jullie reis is!
Met ons gaat het ook heel goed Stefan is ook aan een nieuw avontuur begonnen hij is per 1 maart aan een leuke nieuwe baan begonnen!!! En Jesse ingeschreven op een nieuwe school ook spannend! Veel liefs de Putjes XXXX -
12 Maart 2011 - 18:59
Herman :
Hallo Gerda en Teun
leuk verhaal en veel indrukken doen jullie op . ga zo door met schrijven .Het is leuk om te lezen .
Wat me op vald dat je redelijk veel fietsers tege komt .
groet aan jullie van Herman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
