Zion
Door: Gerda en Teun ook
Blijf op de hoogte en volg Gerda en Teun
28 Mei 2011 | Verenigde Staten, Cedar City
Hi folks
Totaal gefietst: 7153 km.
Teun: 2 lekke banden,
Gerda: 6 lekke banden, schroefje bagagedrager verloren, afgebroken voorderailleur.
Vanuit Cedar City zal ik het vervolg van onze reis vertellen. We zijn 20 mei weer teruggefietst van de North Rim, waar nog steeds sneeuw ligt, naar Jacob Lake. Het weer zag er mooi uit. Maar 11 km vóór Jacob Lake begon het te hagelen en te onweren. We hebben geschuild tegen een dikke boom. En weer hadden we het koud. Zaterdag weg uit Jacob Lake en het was lekker weer, we hadden een afdaling naar Kanab van ongeveer 60 km en het werd wat warmer. Kanab is bekend als “Little Hollywood”. Er schijnen hier veel films opgenomen te zijn. Omdat we eerst weer een beetje willen wennen aan het fietsen in wat warmer weer, zijn we hier een dag gebleven. We hebben een museum bezocht wat heette “Little Hollywood”, je kon hier veel decors zien uit verschillende films. Maandag gingen we dus op weg naar het Zion National Park. Toen we eenmaal in het park waren, schoten we niet erg op. Het was zo mooi en indrukwekkend, dat we bijna om de 200 meter even moesten stoppen, om te kijken, foto maken en te genieten. Het is erg druk met auto’s, die ook overal geparkeerd staan om foto’s te maken. De weg naar de camping heeft 2 tunnels en de eerste tunnel van 0,1 mile gaf geen problemen, maar de tweede tunnel, van 1 mile daar mag je met de fiets niet doorheen. Hoe dan? Je moet even een auto regelen die je meeneemt. En aangezien wij nog al wat spullen mee hebben moet je even een geschikte auto uitzoeken. De auto’s gaan om de beurt, in colonne, heen en terug door de tunnel. Als wij bij de tunnel komen, staat er een hele rij te wachten tot zij aan de beurt zijn om door de tunnel te gaan. En laat er nou een pick-up truck, die achter helemaal leeg is, in die rij staan? Gevraagd aan de chauffeur of hij ons mee wil nemen, en dat was goed, laad je spullen maar in. Gauw alle tassen van de fiets in de truck, de fietsen erbij, Teun houdt de fietsen vast en ik de tassen. En meteen gaan we rijden. De tunnel is lang, donker en er zitten veel bochten in, het was wel even spannend. Ik was bang dat onze tassen van de truck zouden vallen, maar alles bleef netjes liggen. Na de tunnel hebben we de tassen en de fietsen weer uitgeladen en het laatste stuk naar de camping gefietst. We hadden toen we in Kanab waren 2 plaatsen op de camping besproken. Twee verschillende plaatsen, omdat die alleen nog vrij waren. Bij aankomst wilden we meteen een dag langer blijven en konden het regelen dat we 3 nachtten hier blijven en dat we dan maar 1 keer hoeven te verhuizen. We hadden alle etenswaren in een zak in een boom gehangen, anders eten de eekhoorns dat op. Gelukkig maar, want later kwamen we erachter dat de eekhorns, toch in de tent waren geweest en dat ze uit een tas, een plastic zak stuk gevreten hadden, waar de dag ervoor pinda’s in hadden gezeten. In het Zion National Park, is het net als in de Grand Canyon heel goed geregeld met een shuttlebus. Er is een gedeelte waar geen auto’s mogen komen en een Shuttlebus brengt je naar het begin van de trails. Ook rijdt er een shuttlebus in het naastgelegen plaatsje Springdale, waar we boodschappen deden. We hebben 2 trails gelopen, een naar het Observation Point, waar het net toen wij boven waren begon te regenen. En de volgende dag hebben we de Angel Landing trail gedaan. Deze trail wordt ten sterkste afgeraden voor mensen met hoogtevrees. Ik ben toch gegaan en het was eng. Hele smalle richels waar je langs kettingen omhoog moet klauteren. Je loopt op een gegeven moment langs (aan beide zijden) een afgrond van 600 meter diep. Ik heb mijn grenzen dus wel heel erg verlegd, ik durf nu niet meer te beweren dat ik hoogtevrees heb. Gisteren vanuit Zion naar Kanarraville gereden, waar we op een camping in een cabin hebben geslapen (was maar 3 dollar duurder dan de tent). Vandaag naar Cedar City, dat was maar 20 km. De volgende camping ligt nog 100 km verder, dus teveel km voor 1 dag. We wilden geen vrije dag nemen in Cedar City maar op deze manier hebben we toch de stad kunnen bekijken. We zitten nu in een motel, niet omdat het zo warm is of omdat het regent, gewoon omdat de camping hier duurder is dan een motel. Dat je op de fiets bent is hier toch wel een bijzonderheid, zo werden we op een heel smal pad in het Zion park aangesproken met: he, you are the bikers!!!! We saw you on the campground!!
Have a good one
Bedankt voor de reacties, groetjes, Gerda en Teun ook.
Totaal gefietst: 7153 km.
Teun: 2 lekke banden,
Gerda: 6 lekke banden, schroefje bagagedrager verloren, afgebroken voorderailleur.
Vanuit Cedar City zal ik het vervolg van onze reis vertellen. We zijn 20 mei weer teruggefietst van de North Rim, waar nog steeds sneeuw ligt, naar Jacob Lake. Het weer zag er mooi uit. Maar 11 km vóór Jacob Lake begon het te hagelen en te onweren. We hebben geschuild tegen een dikke boom. En weer hadden we het koud. Zaterdag weg uit Jacob Lake en het was lekker weer, we hadden een afdaling naar Kanab van ongeveer 60 km en het werd wat warmer. Kanab is bekend als “Little Hollywood”. Er schijnen hier veel films opgenomen te zijn. Omdat we eerst weer een beetje willen wennen aan het fietsen in wat warmer weer, zijn we hier een dag gebleven. We hebben een museum bezocht wat heette “Little Hollywood”, je kon hier veel decors zien uit verschillende films. Maandag gingen we dus op weg naar het Zion National Park. Toen we eenmaal in het park waren, schoten we niet erg op. Het was zo mooi en indrukwekkend, dat we bijna om de 200 meter even moesten stoppen, om te kijken, foto maken en te genieten. Het is erg druk met auto’s, die ook overal geparkeerd staan om foto’s te maken. De weg naar de camping heeft 2 tunnels en de eerste tunnel van 0,1 mile gaf geen problemen, maar de tweede tunnel, van 1 mile daar mag je met de fiets niet doorheen. Hoe dan? Je moet even een auto regelen die je meeneemt. En aangezien wij nog al wat spullen mee hebben moet je even een geschikte auto uitzoeken. De auto’s gaan om de beurt, in colonne, heen en terug door de tunnel. Als wij bij de tunnel komen, staat er een hele rij te wachten tot zij aan de beurt zijn om door de tunnel te gaan. En laat er nou een pick-up truck, die achter helemaal leeg is, in die rij staan? Gevraagd aan de chauffeur of hij ons mee wil nemen, en dat was goed, laad je spullen maar in. Gauw alle tassen van de fiets in de truck, de fietsen erbij, Teun houdt de fietsen vast en ik de tassen. En meteen gaan we rijden. De tunnel is lang, donker en er zitten veel bochten in, het was wel even spannend. Ik was bang dat onze tassen van de truck zouden vallen, maar alles bleef netjes liggen. Na de tunnel hebben we de tassen en de fietsen weer uitgeladen en het laatste stuk naar de camping gefietst. We hadden toen we in Kanab waren 2 plaatsen op de camping besproken. Twee verschillende plaatsen, omdat die alleen nog vrij waren. Bij aankomst wilden we meteen een dag langer blijven en konden het regelen dat we 3 nachtten hier blijven en dat we dan maar 1 keer hoeven te verhuizen. We hadden alle etenswaren in een zak in een boom gehangen, anders eten de eekhoorns dat op. Gelukkig maar, want later kwamen we erachter dat de eekhorns, toch in de tent waren geweest en dat ze uit een tas, een plastic zak stuk gevreten hadden, waar de dag ervoor pinda’s in hadden gezeten. In het Zion National Park, is het net als in de Grand Canyon heel goed geregeld met een shuttlebus. Er is een gedeelte waar geen auto’s mogen komen en een Shuttlebus brengt je naar het begin van de trails. Ook rijdt er een shuttlebus in het naastgelegen plaatsje Springdale, waar we boodschappen deden. We hebben 2 trails gelopen, een naar het Observation Point, waar het net toen wij boven waren begon te regenen. En de volgende dag hebben we de Angel Landing trail gedaan. Deze trail wordt ten sterkste afgeraden voor mensen met hoogtevrees. Ik ben toch gegaan en het was eng. Hele smalle richels waar je langs kettingen omhoog moet klauteren. Je loopt op een gegeven moment langs (aan beide zijden) een afgrond van 600 meter diep. Ik heb mijn grenzen dus wel heel erg verlegd, ik durf nu niet meer te beweren dat ik hoogtevrees heb. Gisteren vanuit Zion naar Kanarraville gereden, waar we op een camping in een cabin hebben geslapen (was maar 3 dollar duurder dan de tent). Vandaag naar Cedar City, dat was maar 20 km. De volgende camping ligt nog 100 km verder, dus teveel km voor 1 dag. We wilden geen vrije dag nemen in Cedar City maar op deze manier hebben we toch de stad kunnen bekijken. We zitten nu in een motel, niet omdat het zo warm is of omdat het regent, gewoon omdat de camping hier duurder is dan een motel. Dat je op de fiets bent is hier toch wel een bijzonderheid, zo werden we op een heel smal pad in het Zion park aangesproken met: he, you are the bikers!!!! We saw you on the campground!!
Have a good one
Bedankt voor de reacties, groetjes, Gerda en Teun ook.
-
28 Mei 2011 - 09:31
Henk En Marjan:
Complimenten hoor voor het overwinnen van je hoogtevrees! Je wilde zeker geen foto maken toen? :) maar misschien zitten de zenuwen bij het maken van het verhaal toch nog een beetje in het lijf, want er staat maar één foto op de blog en dan nog wel dubbel? :)
En wat lekker voor jullie dat het nu warmer is, dat koude weer is helemaal niks en zeker niet in jullie tentje!
Veel plezier weer -
28 Mei 2011 - 20:22
Marjan:
Wat leuk dat er nu meer foto's op staan! Prachtig weer, wat zullen jullie straks een dik fotoboek hebben om in terug te bladeren. Die van de Angel Landing vind ik erg mooi. En die van Teun die aan het verhuizen is die vind ik gewoon leuk, je ziet hem genieten van het verhuizen ;)
doeidoei weer -
28 Mei 2011 - 21:31
Janny En Ronald:
We zijn vandaag naar de familiereünie
geweest en het was heel gezellig. Janny en Geja vonden het jammer,dat het zo gauw voorbij was. Voor hen mocht het nog de hele avond duren. Alles was heel goed verzorgd.Alle eer voor Netty,Jack,Cilia en Jan.Voor het feest begon,hebben we nog met Jack een stuk op zee gevaren,wat een ervaring op zich was. Windkracht 6,heftig maar heel leuk! Jammer,dat jullie er niet bij waren,want jullie hadden hier zeker van genoten. Volgende keer,dan zijn jullie er zeker bij. Maar jullie hebben weer heel veel meegemaakt. Spannend,hoor! Als we jullie reisverslag lezen en de foto's erbij zien,dan kunnen we alleen maar "chapeau"" zeggen en met name tegen jou Ger met je hoogtevrees. Ik=Ronald zou echt hiervoor passen, maar je mist dan wel de mooie vergezichten. Maar gelukkig hebben jullie de foto's en video nog,dan zien we het wel zo. Lijkt me voor ons veiliger. Voor nu veel lfs J+R -
28 Mei 2011 - 22:05
Marielle:
lieve pa en ma, leuk om weer iets te lezen van jullie. Ziet er spannend uit die beklimming.Hoor mama al oeh,oeh,oeh en papa die altijd jou over je angst heen haalt!!!! Het skypen was ook weer erg gezellig zondag. Met ashby is alles oke en Donny is klaar met de examens!! Spannend!! Donderdag gaan we met de vloer beginnen,4 dagen en dan hopelijk klaar. Geniet van elkaar en de VS. Denk aan jullie. Dikke kus van alle jongens en mij. -
29 Mei 2011 - 08:31
Geja:
Heb net weer even wat berichten van jullie achter elkaar gelezen ,wij krijgen ze niet automatisch, het lukt steeds niet om ons aan te melden, dus net dacht ik aan jullie en heb weer lekker zitten lezen,wat een prachtige verhalen, we hebben het gisteren natuurlijk over jullie gehad, maar zo in de sneeuw in een tentje slapen dat wil toch niemand met jullie ruilen. Maar jullie doen het toch maar.
We hebben gisteren een heel leuke dag gehad, jammer dat jullie er niet waren, jullie hadden best wat sneller kunnen fietsen. Een tochtje met de reddingsboot met windkracht 5 , doe je ook niet elke dag, wil ik ook niet.
Was heel gezellig leuk om elkaar weer te spreken en te zien, Jan heeft de foto's en filmpjes doorgestuurd dus die kunnen jullie ook bekijken. Groeten uit een winderig Heerhugowaard en dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
