Hoogtepunten

Op onze rustdag, die we meestal in een motel hebben, waar ook internet is, hebben we weer tijd voor een verslagje. We zijn eerst een wandelingetje gaan maken in het dorp en wat denk je? We zien opeens iemand van de groep, zij komen net aan en gaan naar het andere motel. Geen wonder dat dat motel vol zat. We hebben eergisteren een dag gehad van hoogtepunten. Ten eerste: we zijn de hoogste pas overgefietst. 3500 meter. Ten tweede: we hebben de 4.000 km in de benen. Ten derde: we zijn precies op de helft van onze vakantie. 20 km voorbij Pueblo verlaten we de 500 km lange Highway 96. Het landschap verandert meteen, we zien de Rocky Mountains voor ons en het gaat weer heuvelen. Het voordeel van heuvels is dat het uitzicht gelijk mooier wordt, maar het nadeel is dat er weer geklommen moet worden. Maar het gaat hier veel geleidelijker dan in Kansas.

Hieronder weer een korte inhoud per dag.

Dag 48: vrijdag 19 juni 2015
Sheridan lake – Haswell N38.45288 W103.16480
Ik heb een hemd met lange mouwen aangedaan en mijn lange fietsbroek voor de bijtende vliegen. Wel warm, maar liever warmer dan de vliegen op mijn benen. We ontmoeten James Wilson en zijn hondje Miss Tigger, waarschijnlijk iemand die geen huis heeft en rondzwerft met de fiets. In Haswel gaan weer naar het City park, hier is geen shower, maar wel een kraan én een grote tuinslang. Teun laat de tuinslang vol met water lopen en we gaan dan de tent opzetten. Dan “douchen” en toen ik de kraan aanzette had ik heerlijk, warm water om te douchen.

Dag 49: zaterdag 20 juni 2015
Haswell – Pueblo, Sante Fe Inn Motel N38.27400 W104.60635
Ik heb vannacht wel wat gehoord, maar dacht dat het Truls was, dacht wel: het geluid komt van een andere richting. Maar niet meer aan gedacht vanmorgen. Tot ik vanmorgen aan het opruimen was, de tassen uit de tent enz. zag ik opeens wat bewegen op de tafel even verderop. Blijkt er vannacht om 2 uur een deelnemer van de Trans am race, hier zijn aangekomen en is op de tafel gaan liggen. Scott McCornell, uit Nasvill, Tennessee. Hij sliep in een soort slaapzak in een tentje. In zijn fietskleren, wassen, doen we thuis weer en zo was hij na 15 minuten al weer weg. We hebben vandaag pal wind mee en de wind is wat aangetrokken. Dus we gaan echt als een speer. Na 10 km schiet het opeens, zomaar zonder enige aanleiding, weer bij Teun in de rug. Gelijk Ibuprofen met een paracetamol ingenomen. In Sugar City zat Truls al op ons te wachten, alles was gesloten, het is zaterdag. Ik zet dus zelf koffie. We kwamen voor en na Crowley een gevangenis tegen, een correctional facility. We hebben om 13:00 uur, 100 km op de teller en het is 35 graden. We besluiten om door te rijden naar Pueblo. Zo waren we om ongeveer 16:00 uur bij het hotel en om 16:13 was alles geregeld. We gaan lekker bieren vanavond.

Dag 50: zondag 21 juni 2015, Pueblo rustdag
We hebben toch wel lekker geslapen ondanks dat de airco het niet goed doet, hij blaast alleen en geeft veel herrie. We zijn om half een gaan wandelen. Langs de receptie gelopen dat onze airco het niet doet, de receptioniste zou de huishoudelijke dienst er naar laten kijken. Eerst naar het Midtown shopping center, maar het is zondag, alleen de McDonalds was open, ijsje en koffie. Daarna naar de river walk. Was een mooi pad langs de rivier. Een gedeelte van het pad lag onder water. Terug in het motel gekomen zagen we dat we een andere airco hebben die het wel doet, alleen je kan hem niet lager zetten. Teun heeft een hotel in Portland gereserveerd voor 2 nachten voor de terugreis. Om 21 uur is het nog 35 graden buiten. De airco doet het nu goed. zo goed dat we hem af en toe uit zetten, want lager dat kan niet. Morgen wordt een spannende fietsdag vind ik, we beginnen aan het stuk van de rocky mountains.

Dag 51: maandag 22 juni 2015
Pueblo – Echo Canyon, campground N38.49594 W105.32083
Buiten Pueblo is de omgeving meteen anders als de voorgaande dagen. We zien de Rocky Mountians in de verte en rijden tussen de bergen. Het begint met een klein klimmetje, hier komen we Truls tegen, die was gestopt. Hij kon niet meer. Vlak voor Wetmore was een pittige klim. In Wetmore zouden we koffie drinken, maar het restaurant was gesloten en er was verder niets. In Brookside water gehaald bij de carwash. We gaan naar de camping Echo Canyon. Deze camping ligt na een klim. Deze klim vanaf Canon City is heel geleidelijk en niet moeilijk. Eerst cola gedronken met Truls, die was ondertussen ook hier. Op een gegeven moment komt iemand naar Truls toe en het blijkt een van de begeleiders van de groep te zijn. Er is iemand ziek geworden en kon niet fietsen.

Dag 52: dinsdag 23 juni 2015
Echo Canyon – Hartsel, restaurant N39.02066 W105.79585
Na het gebruikelijke ritueel en de zieke en begeleider gedag te hebben gezegd gaan we om acht uur op weg. Foto’s gemaakt van de Royal Canyon Bridge. We gaan rechtsaf de highway 9 op. We komen tot Hartsel niets tegen. De beklimmingen zijn inderdaad niet zo steil, maar er zijn geen afdalingen, dus ik vond het evengoed best zwaar. We hebben gegeten bij op 50 km. We moesten toen nog 5 km naar de Current Creek Pass. Meteen na de pass zagen we de snowpeaked mountains. Daarna kwamen nog 3 beklimmingen tot 2800 meter, daarna afdalen naar Hartsel met tegenwind. We zouden doorgaan naar Fairplay. Ik was zo moe en Teun zag dat ook wel, die zei we moeten hier maar blijven. Gevraagd bij het restaurant waar we onze tent konden opzetten en aan de overkant van de weg mochten we staan. We hebben in het restaurant gegeten, hamburger met patat.

Dag 53: woensdag 24 juni 2015
Harstel – Dillon, Heaton campground N39.60399 W101.07514
We waren dus heel vroeg naar bed gegaan, maar we hoorden steeds wat. Teun zag iemand voorbij lopen, maar dat waren de lichten van de auto’s en ik hoorde steeds beesten knagen aan het grondzeil. Ik ben gewoon in de tent gaan zitten en toen bleek dat de touwtjes waarmee de deur vastbindt langs de tent werden geblazen door de wind. Toen ik in bed lag hoorde ik weer beesten aan het grondzeil. Misschien de plastic zakken over de sturen? Maar nee, het kwam vanuit de tent. Blijkt het het ventilatieraampje te zijn wat door de wind heen en weer gaat. Toen ik eenmaal wist wat het geluid was, ben ik in slaap gevallen. Vanmorgen was het fris. We gaan vandaag de hoogste pass over. In Fairplay koffie gedronken, met een bananencake. Op naar Alma, dat is 8 km en dan nog 10 naar de Hoossie Pass, 3500 meter hoog. Het viel gelukkig allemaal erg mee, een beklimming heel geleidelijk en niet erg steil. We waren 12:00 uur in Alma, 13:15 uur boven. We hebben foto’s en video gemaakt en hebben hier ons broodje gegeten. Truls kwam toen ook boven. Een heerlijke afdaling maar wel een spatje regen onderweg. We komen door Breckenridge een echt wintersportplaatsje erg leuk.

Dag 54: donderdag 25 juni 2015
Dillon – Hot Sulphur Springs, Canyon Motel 40.07315 W106.10319
Het is koud vanmorgen, ik heb mijn fietskleren “voorverwarmd” in bed. Gelijk ook mouwtjes en regenjasje aan. We rijden langs de Blue river. Bij het Green Mountain reservoir gaan we linksaf om het meer heen. We zijn van plan om naar Kremling te gaan voor een rustdag. Bij de koffie gaan we nog eens op de kaart kijken en zien dat er na Kremling de volgende etappe naar Walden 128 km is én er zit weer een behoorlijke klim in van 3000 meter. We besluiten dus vandaag in plaats van naar Kremling, door te fietsen naar Hot Sulphur Springs. Vandaar is het naar Walden 100 km. We rijden door en komen weer op de highway 9 en dan is er wegwerkzaamheden. Het plaveisel is eraf en er is maar één rijstrook. We mogen niet met de auto’s mee rijden, maar langs de weg, in the dirt. De wegopbreking is bijna 10 km. Vlak voor Kremling houdt het op. In Kremling aangekomen worden we aangevallen door muggen. Zo opeens zitten we onder die beesten en ze prikken allemaal en door je kleren heen. Ik had ’s avonds zelfs op iedere bil 15 muggenbulten. We hebben Truls nog gebeld en gesmsd dat we door rijden. Maar krijgen geen gehoor of antwoord. We gaan naar de Dollar Family, voor boodschappen. Je weet maar nooit waar je terecht komt We kwamen langs een soort schietbaan. Er zijn diverse plekken waar je kunt schieten, voor pistolen, geweren en kleiduivenschieten. Bij de pistolen gekeken, de man kwam uit Denver ongeveer 170 km verderop. Toen bij een man die aan het kleiduiven schieten was. Teun mocht ook een keer schieten. Erg leuk. Bij Parschall gingen we een canyon in, erg mooi. In Hot Sulphur Springs aangekomen gaan we naar het motel wat ik onderweg gebeld heb. Zij heeft wel een kamer voor vannacht maar niet voor 2 dagen. het is volgeboekt. Dan naar het Canyon motel. Ook hier is voor morgen alles al volgeboekt, maar we kunnen een grote kamer voor de eerste nacht krijgen en dan de tweede nacht in een kleine kamer. Er zit niets anders op dan dat we morgen gaan verhuizen. Er is geen winkel en zijn zo blij dat we al zoveel bij de Family Dollar hebben meegenomen. Bij het benzinestation nog wat boodschappen gedaan en bij de liquor store bier gehaald. Toen ik ging douchen zag ik in het bad allemaal spuitmondjes aan de zijkant. Een jacuzzi!!!! Het bad vol laten lopen en zet maar aan dat ding. Heerlijk, mijn nek en rug gemasseerd.

Till the next time
Gerda en Teun ook.