7000 km, we maken een omweg langs de kust

We waren van plan om wat minder kilometers per dag te fietsen en wat meer rustdagen te nemen. Maar de plaatsen waar we dan kwamen op de route, bestonden uit 1 winkel, 1 café en 3 huizen. Geen leuke plek om een rustdag te nemen. De etappes waren wel wat korter, en voor de warmte en de tegenwind, gingen we wat vroeger weg, zodat we ’s middags de hele middag konden “hangen”. We zitten nu aan de kust in Newport. Het is hier wel zonnig, maar de temperatuur is hier een stuk lager, en nodigt niet echt uit om op strand te gaan liggen. We gaan dus maar aan de wandel vandaag, naar McDonald’s om dit verhaaltje te versturen. We dachten dat we beter bereik, met de telefoon en met Wifi, zouden hebben dichter bij de kust, maar dat was niet zo. Met de telefoon had ik bijna nergens bereik, en Wifi is alleen bij McDonald’s en die is ook niet overal. We ontmoeten nog steeds zulke aardige mensen, maar je raakt er een beetje aan gewent. De natuur was afgelopen tijd prachtig, de Picture Gorge, de lavavelden allemaal heel bijzonder. En natuurlijk hier aan de kust zien we heel veel zeehondjes. Nog een week en dan zitten we in het vliegtuig naar huis. De tijd is omgevlogen. Waarschijnlijk krijgen jullie nog een keer een berichtje en dan kunnen we “bijpraten”.
De foto’s van deze keer slaan we even over. Die houden jullie tegoed als we volgende keer meer tijd hebben.

Denken jullie aan de eekhoorntjes? Wij wel. Ons brood hangt alweer in de boom.
Have a good one!!

Gerda en Teun ook.

Dag 86: maandag 27 juli 2015
Baker City, rustdag
In het restaurant ontbeten. Dat zat bij de prijs inbegrepen. We hadden 1 ei en 2 bacon en Teun had met toast en gebakken aardappels en ik met een pancake. En koffie, die moesten we betalen, maar we kregen wel 5 keer een refill. Erg leuk. Net als in de film. Morgen gaan de 2 laatste fietsweken in. Het gaat nu hard met de tijd.

Dag 87: dinsdag 28 juli 2015
Baker City – Austin Junction, Baker State Park N44.59189 W118.51176
Het ontbijt gehaald in een doggy bag. We krijgen vandaag 2 klimmen en ze vielen allebei erg mee. We gaan naar een camping in het Baker State park. Er is een hike en bike plek, heel mooi. De camping bestaat nog niet zo lang. Ik heb de flessen gevuld met water en op een zwarte tas in de zon gelegd en later warm water bijgedaan. Zo konden we heerlijk douchen. We hadden ons diner gelukkig meegenomen. We hadden toe: instant vla, maar dat moet je met melk doen en dat hebben we niet. Geklopt met water maar het wil niet stollen. Warm maken misschien? Het is daardoor wel wat dikker. Het smaakt in ieder geval wel naar vla. Kwart over acht naar bed.


Dag 88: woensdag 29 juli 2015
Austin Junction – Dayville, Presbyterian Church N44.46599 W119.53473
Het is koud ’s morgens als we wakker worden, 10 graden in de tent en als ik de thermometer buiten leg loopt hij terug naar 0 graden. Maar de zon schijnt en wij staan pal in de zon. Weer op pad. In John Day eerst koffie drinken. We willen dat doen bij een benzinestation maar dat blijkt een garage te zijn en de koffie is gratis. Gebeld naar Dayville, of we in de kerk kunnen slapen en we zijn welkom. De kerk is gauw gevonden en de achterdeur is open. We gaan naar binnen. In het logboek staat de familie Miller, van de tandem, die is hier gisteren geweest. We kunnen douchen. Wij gaan slapen in the Sanctuary zelf, waar op zondag de dienst wordt gehouden. We willen een ijsje eten bij een winkeltje. Is de winkel dicht! Ze voelde zich niet lekker en is een uur eerder dicht gegaan. Terug in de kerk gaan we de route bepalen voor de komende dagen. We gaan naar de kust. Ik wilde dat eerst niet. Maar wat moeten we 5 dagen in Portland doen? Met heel veel gepuzzel hebben we toch een route, via de kust naar Portland.

Dag 89: donderdag 30 juli 2015
Dayville – Mitchell, Lion’s Club Park N44.56704 W120.15250
Vandaag rijden we door de Picture Gorge, een prachtige canyon. Hier begint ongeveer de klim naar de Keyes Creek Pass. Dat is ongeveer 40 km. Niet zo steil en het gaat wel lekker. Het is al gauw heel warm en als we gaan koffie drinken is het al 30 graden. Als we verder gaan stopt er een auto en de man komt eruit met 2 flesjes water in zijn hand, icewater. Merry Christmas, zei hij, you can use it. We waren om half 1 boven en de afdaling naar Mitchel was 10 km. Zo waren we al om 13:00 uur in Mitchel. Het was ondertussen al 40 graden in de schaduw. Het park hadden we zo gevonden. Het dorp is zo klein, dat het niet kan missen. Er is een overdekte tafel, waaraan we gaan zitten. Er komen mensen uit Australie bij ons zitten en later nog een stel. Zij hadden een RV maar die is zo groot, dat ze er hier niet mee kunnen rijden. Hele tijd met deze mensen zitten praten. Erg gezellig. We besluiten om morgen naar Prineville te rijden en dan overmorgen geen rustdag te houden. Vandaag was al rustdag genoeg. We kunnen dan aan de kust 2 rustdagen nemen. We willen morgen ook weer minstens om half 8 weg. i.v.m. de hitte. Ik had zo’n slaap, doordat ik zo slecht had geslapen, van de hitte, en het bier ’s middags dat ik na de koffie om 8 uur naar bed ben gegaan.

Dag 90: vrijdag 31 juli 2015
Mitchell – Prineville, Crook Country RV Park N44.29390 W120.84541
Ik ben als een blok in slaap gevallen en heb heerlijk geslapen tot ongeveer 5 uur. Om half zes ging de wekker en om kwart voor zes eruit. We zaten om 7:15 uur weer op de fiets. Eerst nog wat afdalen en toen begon onze klim van vandaag. Hij was net zo hoog als die van gister, alleen wat steiler en daardoor ook korter. Maar het ging heel goed, ondanks dat het al snel weer flink warm begon te worden. Om even over 12 uur waren we boven. Om 2 uur kwamen we in Prineville aan. Op de camping werden we ontvangen door een man en een vrouw. Ook weer heel enthousiast over het fietsen. Aardig he? Mooie plek onder een boom in de schaduw. Weer gekeken hoe we het gaan doen de komende dagen, maar we zijn er nog steeds niet helemaal uit. We hebben lekker gegeten, macaroni met een prutje van ui, vlees, champignons een blikje chili bonen. Lekker hoor.

Dag 91: zaterdag 1 augustus 2015
Prineville – Sisters, Three Sisters park, city N44.28827 W121.54214
Nadja stuurt een Whatt’sapp: ze houden een housewarming party op 23 augustus. Snel teruggeapt, dat wij wel komen kijken. We gingen om half 8 weg. Net buiten de camping lag een hert dat was aangereden, waarschijnlijk pas gebeurd, want het schuim kwam nog uit zijn bek. Ik had gezegd een etappe downhill, maar we begonnen met een pittig klimmetje om uit de vallei te komen waarin Prineville ligt. Het was al gauw weer erg warm. We hebben in Redmond bij McDonald koffie gedronken. We zijn om 1 uur in Sisters en het park ligt meteen aan het begin. We moeten ons bij de camphost melden. De Hike en Bike plaats kost 5 dollar per persoon, en dan is de douche t.w.v. 5 dollar gratis. We krijgen een mooie plaats toegewezen en we mogen overal staan waar we willen. Wij willen op het gras maar die ligt nu pal in de zon. Eerst gegeten en daarna de tent opgezet. We lopen naar het centrum van Sisters, een echt toeristische dorpje. Teun had vandaag bedacht dat we 1 dag eerder naar Portland moeten gaan en dan het hotel een dag vroeger nemen. Geprobeerd maar het hotel zit dan al vol. Opeens dacht ik aan “Warm Showers”. In Portland zitten er diverse, ik heb Laura Weiss, een berichtje gestuurd. Nu maar afwachten. Morgen de McKenzie pass over, de laatste pass, en dan willen we vroeg weg. i.v.m. de hitte.

Dag 92: zondag 2 augustus 2015
Sisters – McKenzie Bridge, Patio RV park N44.17456 W122.19097
Inderdaad vroeg op. We vinden het nog zo donker. Dat komt omdat het bewolkt is. We waren om 7 minuten over 7 op pad. Het is een mooie beklimming. Eerst door een bos en het laatste stuk door een lavaveld. Een grote oppervlakte, alleen met gestolt lava. Heel bijzonder. We hebben nog gekeken boven in het observatory. Op de top een stuk vlak en dan naar beneden. We komen door een prachtig bos. In McKenzie Bridge is een winkel en is zelfs open op zondag. Naar de camping hier in McKenzie Bridge, waar alles is, douches, tv-kamer, wifi. De vrouw van de camping hield een Yard Sale, ze verkocht o.a. zelf gehaakte ballen. Tent opgezet en ff wat gedronken. Mail van Ernst van de groep: We zijn welkom in het huis van Melissa. Teruggemaild: Onze plannen zijn gewijzigd. Dus komen er niet langs. Jammer. Ik ga douchen en hier staat een medische weegschaal, 111 pounds, dat is ongeveer: 50,2 kg. Teun gaat de remmetjes doen. Om 7 uur gaat Teun douchen. Hij weegt 66 kg.

Dag 93: maandag 3 augustus 2015
McKenzie Bridge – Eugene, Whiteaker Hostel N44.05634 W123.10743
Het was nog zo donker toen de wekker ging om half zes, ben blijven liggen tot 7 uur en toen was het nog steeds donker. Het was helemaal bewolkt. Toen we 2 uur op pad waren, begon het te regenen. In Vida bij het café koffie gedronken met een pie erbij. Met die regen gaan we in een motel in Eugene. Toen we ons broodje gingen eten scheen de zon weer. Ik zag onderweg overal heel veel bramen. Wel 3 bekers geplukt, lekker door de snack-pack (pudding) vanavond. We kwamen in Eugene eerst langs het Arbitrage Park, waar een camping is, maar deze camping ligt wel 10 km van de stad af. Het hostel hadden we zo gevonden en is erg leuk. De receptionist is een alternatief figuur, lang haar in een staart boven op zijn hoofd. We mogen de fietsen niet op de kamer. De baas erbij, leuke vent. Hij vertelt dat er een kooi is voor de fietsen en dat zij daar echt veilig staan. Het is echt een hostel, met muziek in de tuin, een boot, hij is met zijn fiets bezig. We gaan boodschappen doen. Het is wel een heel aparte wijk. Als we bij de kassa staan opeens een tumult. Blijkt dat een vrouw iets gestolen heeft en wordt overmeesterd door de manager van de winkel. Maar zij verweert zich danig. Het wordt een heel gevecht. Als wij weer buiten staan, komt er een politiewagen met loeiende sirene, om de vrouw te arresteren. We gaan bieren in de tuin. Later komt de eigenaar, hij heeft ook bier voor ons meegenomen. Van een lokale brouwer, die zijn er hier veel. Dus van hem samen een biertje genomen. Ernst mailt terug dat hij het jammer vindt dat hij ons niet meer ziet.

Dag 94: dinsdag 4 augustus 2015
Eugene – Swisshome, Evangelical Church N44.05717 W123.80138
Ik had vannacht steeds zo’n kramp en had dorst, ik dacht aan die lekkere koude cola in de koelkast, maar de tussendeur zat op slot en de sleutel paste niet, Teun heeft het ook nog geprobeerd midden in de nacht (was hij niet blij mee), maar het ging niet. Om 7 uur kwam Trustin, nog alternatiever als de anderen. Hij moest alles klaar zetten voor het ontbijt: havermout en pancakes. Ik heb zelf wat havermout gemaakt en Trustin heeft voor ons pannenkoeken gebakken. We gingen om 8 uur weg. Na 12 km waren we uit Eugene. Het hele stuk over een fietspad. Na 31 km hadden we de 7.000 km op de teller. We stopten om een foto te maken en een vrouw op een racefiets stopte om te vragen of ze ons kon helpen, ja, hoor, wilt u een foto maken. Zij vroeg weer van alles en zei dat ze Adriane heette, net zoals de vrouw van Rocky, de film van Stallone. Bij het Triangel Lake ons broodje gegeten. Gekeken waar we gaan overnachten en in Swisswood is weer een kerk, deze gebeld en we zijn welkom. Ik had bij het hostel een folder meegenomen over de fietsroutes langs de kust en hier staan ook de campings met hike en bike met douches op. Onderweg weer bramen geplukt voor het toetje. We waren om half vier in Deadwood, waar we een ijsje hebben gegeten en om vier uur waren we in Swisswood. De kerk was al gauw gevonden, maar alles zat op slot. Net toen ik aan het bellen was kwam er een auto aan met David Green en zoon. Hij liet ons binnen. We mogen weer van alles gebruiken, er werd eerst koffie voor ons gezet.

Dag 95: woensdag 5 augustus 2015
Swisshome – Carl G. Washburne Campground N44.16158 W124.11282
Slecht geslapen. Alle twee. Vroeg op pad, kwart over 7. We reden via Mapleton naar de 126 en zo naar Florence. Deze stad viel ons alle twee tegen. Een heel klein stuk downtown, het was 20 graden met erg veel wind, het voelde dus erg koud aan. We hebben bij de haven en downtown gekeken. Daarna maar naar de 101, de kustweg. Bij McDonald koffie met een applepie. Ernst had gemaild, dat er in Portland geen dozen te koop waren en dat ze de fietsen wel vervoeren, maar dat je iets moest tekenen, dat het voor je eigen risico is. We rijden verder en het is in het begin vooral erg druk. Later wordt dat iets minder, maar de weg wordt smal en er zit een pittig heuveltje in en we hebben erge tegenwind. Maar het is hier wel mooi. Als we zitten te eten bij een oprit, schrikken we ons rot van een auto, die gaat deze oprit in, maar ziet ons te laat. Met piepende remmen neemt hij de bocht, zegt nog wel, sorry. Op de camping is alles vol, maar niet de hike en bike plekken We waren gewoon moe en zijn in het zonnetje gaan zitten, bij een grasveld. Hier willen we onze tent opzetten. Komt er een vrouw, Joan, naar ons toe. Fietsers hebben het zwaar en willen jullie wat drinken, thee, koffie, bier. Dan maar koffie. Gaat ze halen en komt na een kwartier met 2 koffie en meloen. Ze gaat boodschappen doen, of ze wat mee moet nemen voor ons. Van de ranger mogen we onze tent niet opzetten op het grasveld en zo moeten we verhuizen naar de hike en bike plek in het bos. Op de wortels en in het donker. We gaan douchen en naar het strand. Ook hartstikke koud. We gaan even op een trapje zitten uit de wind in de zon. We gaan naar Joan. We krijgen een stoel, met een fleecedeken, heerlijk en een biertje. Bij de tent gegeten, na de koffie in de slaaptent. Teun snurkt na een minuut en ik doe de admini en ga ook lekker onder de dekens. Ik heb voor morgen mijn lange broek, mijn mouwen, mijn dikke vest en mijn jas klaargelegd.

Dag 96: donderdag 6 augustus 2015
Carl G. Washburne Campground – Newport, South Beach Park N44.60466 W124.06079
De wekker uitgezet en om kwart voor zeven wakker. We hebben aan een stuk door geslapen. Onze mede hike en bikers sliepen allemaal nog. Zijn ander soort fietsers als waar we de hele vakantie mee gefietst hebben. Stoppen als ze geen zin meer hebben. Gaan laat weg ’s morgens. Ik vond het vooral ’s morgens een vervelende plek, met overal die boomstronken. Het is weer mooi weer, maar fris. Dus lange broek aangedaan. Het fietsen was nu een stuk aangenamer dan gisteren. Wat bredere schouders en niet zo druk met verkeer We zijn om 2 uur in Newport bij de camping van het staatspark South Beach. Mooie plek, we hebben meteen besloten om hier een dag te blijven. Ze hebben hier een hospitality room, een huisje waar je koffie kunt halen. Een plaatsje in de zon gezocht en daar bier gedronken. Er wordt een film gedraaid vanavond en in een Ger achter ons is er een feestje. We gaan weer vroeg naar bed. Teun ligt er om half negen in en ligt meteen te snurken. Ik doe nog even de admini en ga om vijf over negen slapen.

Dag 97: vrijdag 7 augustus 2015.
rustdag