Verregende parken

We zijn nu ons aan het verwennen (na een week van regen) in een motel in Dillon. Het is al een tijdje geleden dat we wat op de site hebben gezet, maar we waren eerst in het Teton National Park en later in het Yellowstone National Park. in beide parken is geen internet.
We hebben tot nu toe veel geluk gehad met het weer maar de afgelopen periode heeft de regen ons behoorlijk parten gespeeld. 4 juli is Independence Day en is één van de belangrijkste feestdagen in Amerika met optochten en vooral enorme vuurwerken. In het Teton park stonden we met onze tent aan de voet van een indrukwekkend bergmassief met uitzicht op gletsjers en besneeuwde bergtoppen. Op onze rustdag hebben we het toeristische Jacksons bezocht met als hoogtepunt een kroeg met paardenzadels als barkrukken. Het park Yellowstone is voor een groot deel een vulkanisch gebied met pruttelende en stomende waterpoeltjes en als bijzonder natuurverschijnsel spuitende geisers. Het park is ook de leefomgeving van beren, buffels en verschillende soorten herten. Op de kampeerplaatsen mag je etenswaar en zelfs je tandpasta, absoluut niet in je tent laten liggen maar moet je bewaren in speciale beerbestendige kasten. De doorgaande weg loopt door het park en tijdens het fietsen zijn we dan ook een aantal beren, buffels en ook een moose tegengekomen. En we zijn de 5000 kilometer gepasseerd!!! Het is jammer dat we regelmatig zware onweersbuien en zelfs een waterhoos hebben moeten trotseren. Inmiddels hebben we de nationale parken achter ons gelaten en zijn weer bezig de westkust te bereiken.

Een uitgebreider verslag per dag volgt weer hieronder:
Dag 61: donderdag 2 juli 2015
Lander rustdag
Het wordt hoe langer hoe voller op de “camping”. Veel tentjes maar ook RV’s. Ik ben er vandaag achter gekomen dat ik een week achterloop, ik dacht dat er 8 weken om waren van de vakantie maar er zijn er al 9 om. Ik dacht zeeën van tijd te hebben, maar uiteindelijk hebben we nog maar 5,5 weken om te fietsen.

Dag 62: vrijdag 3 juli 2015
Lander, rustdag 2, Sink’s Canyon
Er komt een Belgisch stel met een kindje naast ons staan. Wel weer lekker gewoon Hollands praten. We zijn naar het VVV geweest en die mevrouw zei dat we beslist naar de Sink’s Canyon moesten gaan. We gaan op de fiets. Het was uphill en zeker 10 km. Valt een beetje tegen op een rustdag, maar wel erg leuk om te zien. De rivier verdwijnt zo in een grot (the Sink) en komt er aan de andere kant van de weg, 1 km verderop weer op (the Rise). We rijden terug naar de stad, en gaan nog even bij het bandje kijken. Hier spreekt een meisje ons aan. Zij vertelt ons, als wij vertellen dat we over de pass gaan en naar het Yellowstonepark, dat er grizzly beren zijn en dat we vooral baerspray mee moeten nemen. We gaan vroeg naar bed, we gaan om 5 uur op en om 7 uur weg. We hebben een dag van 120 km voor de boeg en deze weg gaat langzaam stijgen.

Dag 63: zaterdag 4 juli 2015
Lander – Dubois, KOA campground N43.53199 W109.63650
We zijn inderdaad om 5 uur opgestaan. En we waren om half zeven weg. Toen we in de Mainstreet waren de festiviteiten voor 4 juli al in volle gang, er was net de start van de 5 km. De etappe van vandaag is prachtig je kan wel foto’s blijven nemen. We zijn om ongeveer 4 uur in Dubois en de parade is schijnbaar net afgelopen. Bij de kerk kun je ijs krijgen, het kost wel 4 dollar. Maar dan heb je ook wel wat en ik heb nog nooit zulk lekker chocolade ijs gegeten. Meteen maar naar de supermarkt. Bij de KOA camping was alles zo geregeld en het vlees mocht even in de koelkast. Onze plek staat wel pal in de zon, niet echt aantrekkelijk om nu de tent op te zetten, maar we gaan na een glas cola toch aan de gang. Teun laadt alles wat opgeladen moet worden op. We gaan zwemmen in het overdekte zwembad. Dat was ff lekker op zo’n warme dag. Na het eten naar het dorp, maar op straat was het rustig, in de kroegen nog wel druk. Op de camping koffie genomen en naar het vuurwerk gekeken. Het was jammer dat ze zo vroeg ermee begonnen, het was eigenlijk nog te licht.

Dag 64: zondag 5 juli 2015
Dubois – Jenny Lake campground N43.75417 W110.72056
Vandaag gaat gestaag omhoog en dat 50 km lang. Dan gaat het toch wel in je benen zitten. Het ging eigenlijk heel goed. en we waren heel plotseling bij de top. Nu naar beneden, eerst de jasjes, vesten en regenbroeken aangedaan, want het spetterde. Vóór de ingang van het Tetonpark de camping gebeld in Jenny Lake, ja, er was plaats en ja, er is een douche. Opeens kwamen we langs een plek waar veel auto’s stonden, ik dacht aan een ongeluk, maar er was een beer gezien. En wij zagen hem ook. Bij de ingang van het Teton Park om 4 uur (12:00 uur Nederlandse tijd ) gingen we Mariëlle bellen voor haar verjaardag, maar in het Tetonpark hadden we geen bereik. Bij een restaurant en store en ingang van een campground geprobeerd, maar weer geen bereik. Er kwam er een Spaans stel naar ons toe ook op de fiets en die waren bij Jenny Lake weggestuurd, het is vol. We werden aangesproken door Marybeth en Dan Lamb, die stonden op de Jenny lake campground en we mochten bij hun op de plaats staan. Daar aangekomen, de tent opgezet in de regen. Daarna, het was toen droog, naar het bezoekerscentrum om te douchen. Geen douche. 20 miles terug, daar was een douche, beetje ver op de fiets. Dan en Marybeth maakten een kampvuur en nodigden ons uit erbij te komen zitten maar toen begon het zo te regenen en te onweren dat we in de tent zijn gaan zitten. En nu dus vroeg naar bed gegaan, eerst even warmen, ben zo in slaap gevallen heb dus in mijn kleren geslapen.

Dag 65: maandag 6 juli 2015
Jenny Lake – Jackson – Jenny Lake
Ik heb zo lekker geslapen, was ook weer zo moe gisteren en dan die regen erbij. Ben een keer wakker geweest en toen regende het, blijkt het de hele nacht gegoten te hebben, tot half vier. Voordeel als je met je kleren aan gaat slapen dat je ’s morgens zo klaar bent met aankleden.
Wij met de fiets naar Jackson. We doen wel de regenjasjes aan, wel een paar druppels, maar het viel wel mee. Het fietspad naar Jackson begint eigenlijk naast de camping. Aangekomen in Jackson, dat ligt buiten het park, meteen geprobeerd om Mariëlle hier te bellen en dat lukte, ze was erg blij ons weer te horen. In het centrum zijn we o.a. in de Million dollar cowboy bar geweest. Met zadels als barkrukken. Onderweg terug naar de camping weer een beer gezien, ik zag hem op het laatste moment en heb hem wel op de foto maar dan moet je wel 42 keer inzoomen.

Dag 66: dinsdag 7 juli 2015
Jenny Lake – Grant Village, campground
Vanmorgen hadden we 5000 km. Bij de ingang van het Yellowstonepark begon het te gieten. Bij de de rangers geschuild en ons brood gegeten. Toen we weer verder gingen heb ik eerst de regenbroeken maar uit de tas gehaald zodat we die bij de hand hadden. 2 stortbuien gehad, maar nu hadden we onze regenbroek aan. En de capuchon op. We hebben wel mooie vergezichten etc. We waren met zonneschijn om half vijf bij de ingang van de camping. Gelukkig wisten ze hier wel van hike en bike. We gaan gauw douchen en boodschappen doen. Terug bij de tent meteen gegeten. En gelijk daarna koffie. Het begon weer te regenen.
Dag 67: woensdag 8 juli 2015
Grant Village – rustdag
We staan hier met Koreaanse jongens. Zij gaan vandaag op de fiets rondtoeren. Wij gaan op weg naar het visitor’s centrum. Daar hebben we een film over de brand van 1988 gezien. De bomen die toen verbrand zijn zie je nu nog staan. In het gebied van Grant Village zijn veel geisers. Allemaal met een naam o.a. de fishing pole. Het verhaal van deze geiser is dat vroeger als iemand een vis had gevangen hem gelijk in de fishing pole hing, dan was hij gelijk gekookt. De fishing pole heeft tot 1900 gewerkt als geiser, maar toen het water steeg van het meer, koelde de geiser af en spoot niet meer. Bij de winkel zagen we een tandem staan en ja hoor, McKaylie en Dana Miller waren net aangekomen en gaan net als wij morgen naar Madison. Na het eten en de koffie alles weer in de bearbox en we gaan de slaaptent in, want het wordt koud buiten. We doen een puzzel, want het is nog te vroeg om te slapen, het is pas 9:10 uur.

Dag 68: donderdag 9 juli 2015
Grant Village – Madison N44.64522 W110.86166
Het is koud, maar het weer ziet er goed uit. We gaan weer verder op de fiets. In Old Faithful naar de geiser en die ging na een half uur wachten spuiten. De zon ging toen ook schijnen en dan is het gelijk weer aangenamer. We gaan daarna eerst koffie drinken in de General Store. Boodschappen gedaan en op naar Madison. Een groep motorrijders passeerden ons en zij verloren een tasje wat midden op de weg terechtkwam. Gauw opgepakt. Nog bij wat geisers etc. gekeken, een bizon gezien en in de tas gekeken, er zat een grote portemonnee in met een rijbewijs, creditcards, een hoop andere pasjes en een aanzienlijk bedrag aan Dollars. En toen begon het weer te regenen. Bij het rangerstation van Madison de mevrouw van de tas geprobeerd te bellen, geen bereik. Hier even blijven schuilen. Gauw naar de camping toe, maar het begon flink te hozen. Gelukkig hadden ze hier een dekzeil over tafels gespannen zodat we wel droog konden zitten. We waren hier om half vier en later kwamen de tandem, het jonge stel, de jongen uit New York was er al, en een stel uit Duitsland. We hebben gauw de tent opgezet in de regen. En in het toilethok waar we ook geschuild hadden ons gewassen, want hier hadden ze warm water. Er kwam toen ook een hiker, een Hollandse jongen Robert. Na het eten chocomel gemaakt en met Robert gedeeld.

Dag 69: vrijdag 10 juli 2015
Madison – Kirkwood resort and Marina, West Yellowstone N44.84322 W111.30179
We hebben met veel kleren en dikke sokken aan geslapen, gelukkig niet koud gehad. De vrouwelijke ranger die ons gisteren ook had geholpen kwam langs met koffie. Makkelijke rit naar West Yellowstone, downhill. We waren bij de uitgang van het park om 10:15 uur. Foto bij het bord gemaakt en Japanners wilden met onze fiets op de foto. In West-Yellowstone kwamen we de tandem en het jonge stel tegen bij de fietsenmaker. Allebei problemen met het achterwiel. De tandem vertelde dat hij de camping in het volgende dorpje gebeld had en dat alles vol is. Hij had alleen nog een cabin kunnen reserveren, met 4 bedden en volledige keuken etc. of we wilden delen, het kostte maar 214 dollar. We gaan eerst zelf zoeken. Bij McDonald eerst de vrouw van de tas gebeld, ze was helemaal gelukkig, en zou ons achterna rijden en bellen als ze in de buurt was. Zelf campings gebeld, maar de campings dichtbij waren vol of namen niet op. We besluiten naar Ennis te rijden, 110 km. Na ongeveer 30 km zie we een camping: Kirkwood resort. Voor alle zekerheid even vragen of ze plaats hebben. Ja, hoor, en het kost 16,05, incl taks en douches. Dat doen we.

Dag 70: zaterdag 11 juli 2015
Kirkwood resort – Virginia City, RV park N45.29396 W111.92748
Weer lekker mijn lange fietsbroek aangedaan. We komen langs het Earthquake lake. En daarna (op twee heuveltjes na) alleen maar downhill met een tailwind. Mooie natuur onderweg en foto genomen van vissers in een bootje die zich af laten zakken op de rivier. Opeens kwam er een van de groep ons voorbij en daarna nog twee. We hebben koffie gedronken bij een zaak waar ze allerlei dingen verkochten voor te vissen. We vroegen 2 koffie, hij zei, dat verkopen we niet dat is gratis hier. Er liep hier een jonge hond die opeens Droopy van mijn fiets had geplukt en er mee ging ravotten. In Ennis boodschappen gedaan en gegeten en dan op weg naar Virginia City, dat is wel een klim van 15 km. Toen we bijna boven waren begon het te regenen en even later te hozen. Gauw de regenkleding weer aan en toch maar doorfietsen. Waren mijn schoenen wéér door en door nat. En later weer zo’n hoosbui. Maar we waren opeens over de pass en daarna weer downhill naar Virginia City. Op de camping waren weer van die aardige mensen. Er stond een koffieapparaat (koffie kost 1 dollar) dus toen ik aan de beurt was zei ik 2 koffie, de meneer ging gelijk koffie voor ons maken. Als we gedoucht hebben lopen we naar het centrum van Virginia City is een oud mijndorp wat gerestaureerd is. Erg leuk. Er is o.a. een hangmans building. Op een gegeven moment hadden ze 5 bandieten die opgehangen moesten worden en dit gebouw was in aanbouw en de balken waren erg geschikt om deze bandieten op te hangen.

Dag 71: zondag 12 juli 2015
Virginia City – Dillon, Sundowner Motel N45.22124 W112.63250
Onderweg naar Dillon, was opeens een opstopping, koeien op de weg en ze werden opgejaagd door echte cowboys. De groep had overnacht in Ennis en was vanmorgen om 6 uur vertrokken om aan de klim te beginnen. Het was zwaar, zei Judy van de groep en zij gaan ook naar Dillon, naar een camping. We hebben ons broodje opgegeten op een terras van een huis, wel gevraagd natuurlijk en de man des huizes kwam gezellig bij ons zitten praten. Ondertussen was het wel gaan waaien en omdat we nu pal zuid rijden hebben we de wind pal tegen. De laatste 25 km waren puur pittig. Toch waren we om half drie in Dillon. Bij verschillende hotels gevraagd en uiteindelijk bij het Sundowner Motel een kamer genomen. We gaan nadat we ons geïnstalleerd hebben een ijsje eten en boodschappen doen. Terug bij het motel hebben we eerst een biertje genomen sinds 10 dagen en daarna broodje kip gegeten. Lekker hoor.

Have a good one!! And be safe.
PS vandaag, 13 juli, hebben we de tas per expresse teruggestuurd naar de eigenaresse. Na zoveel gedoe, heb ik mezelf beloofd nooit meer een tasje op te rapen.