Stadsparken

Bedankt voor jullie reacties, we vinden het erg leuk om te lezen. Helaas door het tijdsverschil en de beperkte wifimogelijkheden is het toch moeilijk om via internet contact te hebben. We zitten nu bij een McDonalds om dit bericht te versturen. Robin, if you read this: I have my own kochers card.
Zondag 10 mei. Het is vandaag moederdag en daarom is er gratis koffie en donuts op de camping, maar pas om 9 uur. We zijn er even voor negen en de ruimte zit al vol, we nemen een koffie en de donuts mee voor onderweg. We gaan een zware dag tegemoet, we hebben de beklimming van de Blue Ridge. Na een uur in een heel steil stuk, loopt mijn ketting er iedere keer af als ik naar het kleinste verzet schakel. Teun repareert het natuurlijk en meteen hebben we belangstelling. Auto stoppen en motor afzetten op het midden van de weg. Er zitten diverse pieken in en om 1 uur eten we de donut van de camping. Ik denk dat er 1000 cal. In 1 zo’n ding zitten. We kunnen de rest dus ook wel aan. We zouden boodschappen doen in Vesuvius, maar de winkel is op zondag gesloten, dat wordt weer het reserve-pakket, macaroni. Op de Mallard Duck Campground (N37.81798 W079.30527) komt de baas naar ons toe en ik vraag of hij ook levensmiddelen verkoopt. Nee, dus, wat nu? Heeft u ook geen brood? Ja, daar zou hij voor zorgen. Hij heeft bij onze buren die daar in een caravan staan, brood gebietst en er voor gezorgd dat zij ook voor ons gingen koken. Zo, aardig, we kregen een plate, vlees, groente en aardappels. Maandag 11 mei. Toen we aan het ontbijt zaten zag ik opeens een fietser, en nog een en nog vier. Naar hun toe gelopen en blijkt het een groep te zijn van de organisatie waar wij de routekaarten van hebben. Er zit een Nederlander bij Ernst, uit den Haag. Zij hadden de klim in twee keer gedaan, want het was zo zwaar. Een man zei dat hij niet kan klimmen, dan gaat hij lopen. Bij de lunch zien we de groep weer, de snelle groep gaat net weg en de langzame groep, waaronder Ernst komen dan aan. Na weer een pittige dag overnachten we in Troutsville (N37.41704 W079.87473) hier staan we in het stadspark. Dat is hier heel normaal, het wordt zelfs aangegeven dat het bedoeld is voor fietsers. Je moet het wel even aangeven bij de Town Hall. We kunnen douchen boven de brandweergarage. Hier komen twee jongens, Josh en Dan ons gezelschap houden en een man van 100 kg, met een karretje achter zijn fiets. De jongens zijn erg moe, ze vinden het erg zwaar. ’s Avonds een lekker onweersbui. Dinsdag 12 mei: Weer mooi weer, 30 graden en weer pittig. We overnachten in Christianburg (N37.13051 W080.41242) waar we eerst naar de Town Hall zijn geweest om te vragen, die stuurden ons naar een plek 2 mijlen verderop en daarna naar de Politie en die verwees ons naar een park bij de brandweer. Hij zei: we weten dat jullie er staan en zullen over jullie waken. Dus weer bij de brandweergarage, deze keer zonder douche, maar we kunnen wel water krijgen in de kazerne. In de kazerne was een afstapje wat ik niet zag en ben gevallen. Op mijn been en een bult op mijn hoofd. De brandweerman was erg bezorgd. Josh en Dan waren hier ook naartoe gekomen. We hadden ze onderweg al gezien, de groep trouwens ook. De jongens waren kapot toen ze hier kwamen en gaan hier een rustdag houden. Woensdag 13 mei: Wij gaan door naar Whytheville, daar is een camping en houden daar een rustdag. Bij het opruimen schiet het bij Teun in zijn rug: spit. Weer een dag met pittige klimmen. Gelukkig gaat fietsen goed met Teun zijn spit. We doen iedere dag zo’n 1200 hoogtemeters klimmen. Het kopje van Bloemendaal is ongeveer 50 meter hoog. Dus dat 24 keer het Kopje met bagage omhoog. Maar het is prachtig en we genieten. In Whytheville (N36.94751 W081.08303) blijkt de camping ook weer een park te zijn waar je mag staan. Een vrouw helpt ons en belt naar het Community Center, er wordt gelijk iemand hiernaartoe gestuurd om te kijken of de toiletten open zijn. ook weer zo aardig allemaal. We staan hier veilig, zegt hij, tussen de politie, de brandweer en de sheriff in. Er zijn toiletten en je kunt douchen in het Community Centre. Dus na het opzetten van de tent, heerlijk gedoucht. Boodschappen gedaan en terug naar de tent. Deze avond komen er weer 2 jongens ons gezelschap houden. Morgen rustdag hier. We gaan aan het bier met pinda’s. het park is prachtig verlicht ’s avonds met kerstverlichting. Om 10 uur naar bed en vanmorgen (donderdag 14 mei) zijn we om half tien wakker geworden.
Maar jullie zijn vast benieuwd hoe het met ons gaat. Met mijn knieën gaat het goed, met fietsen nergens last van en ’s avonds zijn de knieën wat stijf. Teun zijn stuitje wordt hoe langer hoe minder, helaas is daar nu spit bijgekomen, maar na wat beweging gaat dat ook goed. Voor de technici de lagercone is een halve slag gedraaid, zodat hij weer draagt op een onbeschadigd deel. Een nieuwe naaf bestellen kost vier tot acht dagen. Als de nood aan de man is kopen we een compleet nieuw wiel, maar deze Amerikaanse wielen zijn eigenlijk niet sterk genoeg.

Be safe
Gerda en Teun ook