Bijzondere ontmoetingen

Opnieuw weer bedankt voor alle reacties. We hebben deze keer 5 dagen gefietst. En hebben nu een rustdag in Eureka. We zijn ondertussen in Kansas. Het eerste gedeelte was nog hilly, maar het is nu “vlak”, dat houdt in vlak met af en toe een heuveltje. We schieten dus lekker op, maar je moet wat te klagen hebben, het waait hier en ’s middags trekt de wind aardig aan. De wind is zuid, dus we hebben hem pal in de zij. De overnachtingen zijn iedere keer weer een verrassing. In Eureka waar we nu zijn, waren we aan het zoeken en een vrouw komt naar ons toe en biedt ons een compleet huis aan te huur. Ons nieuwe adres is dus: 1001 N Pinestreet, Eureka, Kansas. Jullie zijn van harte welkom om te komen kamperen, want we hebben een hele grote tuin.
Hieronder weer de coordinaten met een korte verhaaltje.

Dag 35: zaterdag 6 juni 2015 Houston, rustdag
We lopen naar Downtown Houston. We zien dat er kermis is. Het materiaal wat er staat is erg oud, ik dacht even dat ik in Nepal was. Dit zie je niet in Nederland. Een heel oud reuzerad en een rollercoaster. Je kon ook proberen een balletje in een kommetje te gooien en dan won je een echt konijntje, of een levend kuikentje.

Dag 36: zondag 7 juni 2015
Houston – Marshfield, City Park N37.34507 W092.90578
Het beloofd een warme dag te worden, het is ‘s morgens al meer dan 20 graden. Weer veel schildpadden op de weg. Opeens werden we ingehaald door een fiets, nee, de tandem. Leuk om ze weer te zien. Geluncht bij een parkeerplaats bij een vis stek, hier kwam een man met zijn 2 kinderen naar de auto met een geweer, een pistool, een mes en twee hengels. Na onze lunch moesten we nog maar 30 km, makkie, dachten we, helaas, het venijn zat hem in de staart. In Marshfield zag ik een auto van de Sheriff stoppen en gelijk aan deze sheriff gevraagd waar het city park is om te overnachten. Wij naar het park, wel w.c.’s maar op slot. De sheriff gebeld. Even later kwam een politieauto en de agent deed de wc en douche open.

Dag 37: maandag 8 mei 2015
Marshfield – Ash Grove N37.31602 W093.57972
Het spettert ’s morgens. We hebben in de shelter alles ingepakt. Hier hebben we ook ontbeten. En het regende toen al flink, maar toen we klaar stonden om weg te gaan, begon het te hozen. Zo waren we pas kwart voor negen weg. We zien de tandem weer, vader en dochter Miller, ze hadden pech, de achterband was helemaal kapot. De rest van de tocht viel toch weer tegen. We waren blij dat we in Ash Grove waren. En het City Park was zo gevonden. De politie gebeld en de vrouw aan de telefoon zei dat we ook in een huis mochten slapen. Daar zeggen wij geen nee tegen. Leuk huis, met een kleine en een grote kamer en een keuken. Wij nemen de kleine kamer, en de Millers, die hier ook overnahten de grote. Ook hier was weer iemand aan het grasmaaien. Het lijkt wel een nationale bezigheid, grasmaaien. Je ziet het overal.

Dag 38: dinsdag 9 juni 2015
Ash Grove – Girard N37.50497 W094.84697
Wij waren half acht weg. Het eerste stuk viel toch nog weer tegen. Er zaten weer wat venijnige klimmetjes in. In Golden City koffie gedronken, bij Cookies Café waar ze ook gebak hadden, we hebben Dutch blackberrypie genomen. Meteen toen we Girard binnenreden de politie gebeld en we waren dicht in de buurt van het city park bij het zwembad. Bikers mogen overal gebruik van maken. Boodschappen doen en in de supermarkt hoor ik opeens de Tee Set met my chere amour (het heet niet zo maar ik kan niet op de titel komen). Een meisje bij het zwembad zei dat ze naar Nederland op visite zou gaan in de Rijp.

Dag 39: woensdag 10 juni 2015
Girard – Benedict, Bij Joe Store: N37.62912 W095.74352 thuis: N37.62529 W095.74211
Benedict is een heel klein dorpje, 96 inwoners. We komen bij een winkeltje, het lijkt Indonesië wel. Joe, een man van 73, was de eigenaar en tevens de koster van een kerk. Hij vraagt: are you diabetic? No? Chose an ice-cream. Welkomsijsje. Hij legt uit, dat we mogen kamperen, zelfs in de kerk mogen slapen, maar bij hem thuis is het beste, daar is het koel. We moeten wel even wachten tot 5 uur, want dan gaat zijn winkel dicht. We komen bij zijn huis. Alweer een soort Indonesië. Hij rijdt met in een oude schoolbus. We komen in een grote woonkamer. Joe haalt 2 veldbedden tevoorschijn en wij maken verder ons bed op. Een douche heeft hij niet en het bad moet nog even aangesloten worden. Dat duurt even. Eerst maar eten, brocolli, bloemkool en rijst met bonen. Met sperciebonen, brood met jam. IJs toe. Na wat loodgieterwerk kunnen we in bad. De reden dat hij dit voor ons doet is o.a. dat de Nederlanders de Joden geholpen hebben in de tweede wereldoorlog, en hij is Jood. Teun zegt maar steeds: heel apart. Joe heeft 2 honden, een kat en achter in de tuin, kippen en twee geiten.

Dag 40: donderdag 11 juni 2015
Benedict – Eureka, huis gehuurd van Robyn N37.82887 W096.29993
Joe was om half zes al aan het scharrelen. Joe kookt grits, een soort pap en pocheert voor ieder 3 eieren, hij bakt verse broodjes. Met bacon die hij ook zelf heeft gemaakt. Teun zegt: we are lucky. Maar Joe zegt you are not lucky, but you are blessed. We krijgen een stuk kaas mee en onze bidons worden gevuld met flessenwater. We hebben nog even in zijn kerk gekeken. Het dak is lek, maar dat wordt binnenkort gemaakt, want het is pas sinds een paar dagen droog hier. Om half 8 konden we dan weer fietsen. Het is bewolkt en we voelen af en toe een paar spetters. Als we aan de koffie zitten in een restaurant giet het buiten. In het logboek zien we dat de groep hier gisteren is geweest. We besluiten om een motel te nemen in Eureka. We rijden in Eureka de Mainstreet in. Dan komt er een vrouw naar ons toe, of we onderdak zoeken, zij heeft een huis te huur voor 20 dollar per nacht. We willen eerst kijken en we komen bij een schattig huis, met 2 slaapkamers en van alle gemakken voorzien. Ik lees in het logboek dat gisteren 2 van de groep hier hebben geslapen.
Vanavond gaan we aan het bier, gezellig. Met een stukje kaas van Joe.

Het huis heeft geen internet, dus vanuit de library van Eureka wensen we jullie een fijn weekend.
Liefs, Lena en Teun